ภาพสลักหินเรื่องสามก๊ก วัดพิชยญาติการาม คลองสาน
# ตอน จิวยี่ทำอุบายเฆี่ยนอุยกาย 周瑜打黄盖

ภาพสลักหินนี้อยู่ห้องที่ ๒๒ ด้านซ้ายของภาพเป็นรูปศาลาบัญชาการรบบุคคลนั่งที่โต๊ะว่าราชการคือ จิวยี่ (โจวอวิ๋ 周瑜) ที่นั่งข้างจิวยี่คือ ขงเบ้ง (ข่งหมิง 孔明) ผู้ที่ยืนถัดมาคือ โลซก (หลู่ซู่ 鲁肃) จิวยี่สั่งให้เฆี่ยนอุยกาย (หวงไก้ 黄盖) เพื่อทำอุบายเป็นไส้ศึกไปอยู่ในกองทัพโจโฉ ด้านขวาจะเห็นภาพอุยกายถูกทหารจับเฆี่ยน ดังความในสามก๊ก ฉบับเจ้าพระยาพระคลัง (หน) ว่า…

“…ครั้นเวลาเช้าจิวยี่ออกว่าราชการ ที่ปรึกษาแลทหารทั้งปวงมาพร้อมกัน แล้วให้หาขงเบ้งเข้ามาด้วย จึงแกล้งปรึกษาว่า โจโฉยกทัพมาครั้งนี้มีประมาณร้อยหมื่นเศษ …ฝ่ายทหารเราก็น้อยกว่าเขานัก…อุยกายได้ฟังดังนั้นจึงแกล้งว่า อย่าแจกเสบียงไว้แต่สามเดือนเลย ข้าพเจ้าแถมให้แจกไว้ถึงสามสิบเดือนอีก การศึกนั้นก็หาสำเร็จไม่ จงเร่งคิดอ่านรบพุ่งให้กองทัพโจโฉแตกไปในเดือนหนึ่ง ถ้าไม่แตกก็ให้ทำตามคำเตียวเจียวว่า เราท่านทั้งปวงจะชวนกันถอดเกราะทิ้งอาวุธเสียเข้าไปขอออกแก่โจโฉจะมิดีกว่าอีกหรือ
จิวยี่ได้ฟังดังกล่าวก็แกล้งทำเป็นโกรธมิให้ผู้ใดสงสัย…แล้วสั่งทหารให้เอาตัวอุยกายไปฆ่าเสีย…กำเหลงจึงห้ามว่า อุยกายนั้นเป็นคนเก่า ได้กล่าวเป็นข้อละเมิดผิดลงแล้ว ข้าพเจ้าขอโทษไว้สักครั้งหนึ่งเถิด…
จิวยี่จึงว่า ท่านทั้งปวงว่ากล่าวดังนี้ก็ควรอยู่ ครั้นเราจะยกโทษอุยกายเสียทีเดียว ภายหน้าก็จะกำเริบขัดขวางอีก แต่ซึ่งจะฆ่าเสียนั้นเรายกโทษให้ท่านทั้งปวง แล้วสั่งทหารให้เอาตัวอุยกายไปตีร้อยหนึ่ง คนใช้จึงเอาตัวอุยกายลงมาตีได้ประมาณห้าสิบที ที่ปรึกษาแลทหารทั้งปวงช่วยกันอ้อนวอนขอโทษอีก
จิวยี่จึงลุกขึ้นด่าอุยกายเป็นข้อหยาบช้า แล้วว่าครั้งนี้กูให้ตีมึงแต่ห้าสิบที สืบไปภายหน้ามิได้หลาบจำบังอาจขัดขวางอีก กูจะให้ตัดศีรษะเสียบประจานไว้ แล้วก็เดินเข้าไปข้างใน…”

การเฆี่ยนอุยกายของจิวยี่ครั้งนี้เป็นอุบายให้อุยกายไปยอมสวามิภักดิ์ต่อโจโฉ และโจโฉก็ได้เสียกล ยอมให้เรือบรรทุกเชื้อเพลิงของอุยกายเข้าประชิดได้ อุยกายจึงใช้ไฟเผากองเรือโจโฉจนพินาศย่อยยับ (ในศึกเซ็กเพ็ก 赤壁之战 อันโด่งดัง) …

อุยกายเป็นคนยากจนมาแต่น้อย มีอาชีพตัดฟืนขาย แต่มีความมานะพากเพียรสร้างตัวเอง หาเวลาศึกษาหาความรู้ ฝึกเพลงอาวุธ เข้ารับราชการเป็นทหารของซุนเกี๋ยน แล้วสืบทอดมาถึงสมัยซุนเซ็ก และซุนกวนตามลำดับ หลังเสร็จศึกเซ็กเพ็กอุยกายได้เลื่อนยศเป็นเพี่ยนเจียงจวิน (偏将军)

ขอบคุณบทความและภาพที่อนุญาตนำมาเผยแพร่จากคุณ Pariwat Chanthorn