ลกซุน (อังกฤษ: Lu Xun; จีนตัวเต็ม: 陸遜; จีนตัวย่อ: 陆逊; พินอิน: Lù Xùn) แม่ทัพคนสำคัญอีกคนของง่อก๊ก ผู้แสดงบทบาทในการเผาทัพของเล่าปี่จนย่อยยับในศึกอิเหลง ด้วยวัยเพียง 39 ปี และเล่าปี่เกือบเอาชีวิตไม่รอด จนกระทั่งต้องหนีซมซานไปยังเมืองเป๊กเต้และตรอมใจตายในที่สุด ซึ่งก่อนหน้านั้นเล่าปี่ได้ดูถูกลกซุนว่า เป็น “เด็กอมมือ”

ลกซุนมีชื่อรองว่า “ป๋อเหยียน” (伯言) เป็นคนกำพร้าบิดาตั้งแต่เด็ก ทำให้ต้องไปอาศัยอยู่กับลกคัง เจ้าเมืองโลกั๋ง ผู้เป็นลุง ต่อมาอ้วนสุดขอยืมเสบียงจากลกคังแล้ว ลกคังไม่ยินยอม ทำให้อ้วนสุดสั่งให้ซุนเซ็กโจมตีลกคัง ลกคังจึงส่งลกซุน และครอบครัวมารับภัยที่กังตั๋ง

ต่อมาลกซุนได้รับราชการกับง่อก๊ก โดยเริ่มต้นเป็นเสมียนในกองทัพของซุนกวน ลกซุนเป็นขุนนางบัณฑิต ที่มีความสามารถ โดยเฉพาะเรื่องการศึกการสงคราม ชำนาญในพิชัยสงครามอย่างยอดเยี่ยม ปกครองเมืองที่ได้รับมอบหมาย และปราบกบฏหลายครั้ง จนซุนกวนชื่นชอบในความสามารถ เลื่อนตำแหน่งให้หลายครั้ง และให้แต่งงานกับบุตรสาวซุนเซ็ก หลานสาวของตน

ลกซุนเป็นผู้หนึ่งที่สนับสนุน และมีส่วนสำคัญในแผนการยึดเกงจิ๋วของลิบอง ซึ่งแม้เป็นการออกศึกใหญ่ครั้งแรกของลกซุน ก็สามารถลวงกวนอู (ซึ่งเป็นเจ้าเมืองเกงจิ๋วในขณะนั้น) ให้ตายใจ แล้วเข้ายึดเกงจิ๋วไว้ได้ เป็นเหตุให้กวนอูถูกจับประหารชีวิต

ต่อมาได้จัดทัพป้องกันเล่าปี่ ซึ่งยกทัพมาแก้แค้นให้กวนอูในศึกอิเหลง (เตียวหุยถูกลอบสังหารขณะเตรียมทัพ) ลกซุนใช้ยุทธวิธีเผาค่ายเล่าปี่จนย่อยยับ ท้ายที่สุดพระเจ้าเล่าปี่ หนีไปสิ้นพระชนม์ที่เมืองเป้งเต้ ต่อมาลกซุนไล่ติดตามเล่าปี่ ขงเบ้งรีบรุดมาจากเสฉวนเพื่อแก้สถานการณ์ และทำให้ลกซุนต้องเข้าไปติดในกองหินค่ายกลที่ขงเบ้งสร้างไว้ก่อนหน้านี้ ลกซุนหาทางออกไม่ได้ แต่ได้ฮองเซ็งหงัน พ่อตาของขงเบ้งผ่านมาและเปิดเผยว่า ขงเบ้งเคยบอกก่อนหน้านี้ว่า ต่อไปจะมีแม่ทัพง่อก๊กหลงเข้ามาในนี้ ขออย่าได้ช่วย แต่ครั้งนี้ฮองเซ็งหงันได้พาลกซุนออกมาอย่างปลอดภัย ลกซุนจึงเลิกทัพกลับกังตั๋ง

ลกซุนมีผลงานมากมาย สุดท้ายขัดแย้งกับซุนกวน เพราะสนับสนุนรัชทายาทซุนโห ต้องการให้ซุนกวนแต่งตั้งอย่างแน่นอน ทำให้ซุนป๋าลูกของซุนกวนอีกคนไม่พอใจ ใส่ร้ายลกซุนมากมาย จนทำให้ซุนกวนปลดจากตำแหน่ง และส่งคนมาตำหนิ ทำให้ลกซุนโกรธและเสียใจจนตาย