“ท่านนี้หรือชื่อลกเจ๊ก ตอนเป็นเด็กขโมยส้มจากงานเลี้ยงของอ้วนสุด”
“公非袁术座间怀桔之陆郎乎”

คำกล่าวข้างต้นเป็นที่คุ้นหูผู้อ่านสามก๊กหลายท่าน เนื้อหามาจากตอนที่ขงเบ้งปะทะคารมกับบรรดาที่ปรึกษาฝ่ายกังตั๋ง หรือที่ภาษาจีนเรียกว่า “舌战群儒 เสอจ้านฉวินหรู” (ชุมนุมปราชญ์หรูทำสงครามลิ้น) โดยคำกล่าวนี้เป็นคำกล่าวที่ขงเบ้งกล่าวกับ “ลกเจ๊ก” หนึ่งในที่ปรึกษาของซุนกวน

เรื่องราว “ขโมยส้ม” ของลกเจ๊กมีอยู่ว่า ครั้งหนึ่งขณะลกเจ๊กยังเด็กได้มีโอกาสเข้าร่วมงานเลี้ยงของอ้วนสุด ลกเจ๊กได้กินส้มที่หวานอร่อยก็คิดถึงมารดา จึงขโมยส้มหวังนำกลับมาให้มารดาได้กินบ้าง เมื่ออ้วนสุดจับได้จึงถามเอาความ ลกเจ๊กเล่าให้ฟัง อ้วนสุดเห็นถึงความกตัญญูจึงมอบส้มให้อีกจำนวนมากเพื่อนำกลับไปให้มารดาตามความตั้งใจของเขา

เหตุการณ์นี้ทำให้เป็นที่รับรู้กันทั่ว และเรื่องราวของลกเจ๊กขโมยส้มยังถูกรวบรวมไว้เป็นหนึ่งในยี่สิบสี่ยอดกตัญญูของจีน(เอ้อสือซื่อเสี้ยว)

ฝ่ายขงเบ้งเองก็ได้ยินกิตติศัพท์เรื่องนี้เช่นกันส่วนคำกล่าวที่ขงเบ้งกล่าวข้างต้นนั้น หากเราอ่านแล้วพิจารณาอีกด้านอาจเป็นคำกล่าวที่ยกย่องก็ได้ มิได้หมายถึงการดูถูกเหยียดหยามดังที่หลายคนวิจารณ์กัน

ภาพ : ลกเจ๊กโต้คารมกับขงเบ้ง