เรื่องจรรยามารยาทของสังคมจีนโบราณ (หลี่หยี 礼仪)

เรื่องจรรยามารยาทของสังคมจีนโบราณ (หลี่หยี 礼仪)
เป็นเรื่องที่สังคมจีนให้ความสำคัญเป็นอย่างมาก ทุกคนต้องมีจรรยามารยาท หรือที่ภาษาจีนเรียกว่า 礼 หากผู้ใดไร้หรือขาดตกบกพร่องถือว่าไร้ธรรมเนียม

การสื่อออกมาในบทบรรยายของวรรณกรรมสามก๊กกล่าวไว้ชัดเจนเช่นกัน เเต่สำหรับสื่อภาพยนตร์นั้นต้องขึ้นอยู่กับความใส่ใจของผู้กำกับว่าจะรู้หรือจะละเอียดมากน้อยเเค่ไหน

เปรียบเทียบฉากขงเบ้งวางเเผนสยบข้าศึกห้าสาย 安居平五路 ระหว่างสามก๊ก 1994 เเละสามก๊ก 2010 ได้ความดังนี้

การมีธรรมเนียมจรรยามารยาทของฉากนี้คือการที่ขงเบ้งคุกเข่าลงคำนับอย่างกระตือรือล้นเมื่อเห็นพระเจ้าเล่าเสี้ยนเสด็จมาถึงจวน

สามก๊ก 1994 ขงเบ้งรีบคุกเข่าลงคำนับด้วยความตกใจที่เห็นฮ่องเต้เสด็จมาถึงจวนของตน

สามก๊ก 2010 นอกจากขงเบ้งไม่คุกเข่าคำนับเเล้ว ยังทำหน้ายิ้มเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้นเลย

ตามเนื้อเรื่องสามก๊กฉบับภาษาจีนบรรยายว่า

孔明回顾，见是后主，慌忙弃杖，拜伏于地曰 “臣该万死”

“ขงเบ้งเหลียวมาเห็นพระเจ้าเล่าเสี้ยนก็ตกใจวางไม้เท้าเสียกราบลงเเล้วทูลว่า โทษข้าพเจ้าถึงตาย”

ดังนั้นจะเห็นได้ว่า เรื่องความสำคัญของ (หลี่หยี 礼仪) ของสังคมจีนยุคโบราณนั้นมีความสำคัญเเลเคร่งครัดในธรรมเนียมมาก หากผู้ใดไร้สิ่งนี้เเล้วก็ถือเป็นคนไร้ธรรมเนียมเเละมารยาท ดั่งการสื่ออกมาของภาพยนตร์ทั้งสองชุดล้วนมีความเเตกต่างกัน เรื่องนี้เป็นเพียงจุดเล็กๆ ที่เรามักมองข้าม เเต่มันคือสิ่งสำคัญส่วนหนึ่งในวัฒนธรรมจีนเลยทีเดียว