พระเจ้าจิ้นหวู่ (อังกฤษ: Emperor Wu of Jìn; จีนตัวย่อ: 晋武帝; จีนตัวเต็ม: 晉武帝; พินอิน: jìn wǔ dì) หรือ สุมาเอี๋ยน, ซือหม่าเอี๋ยน (จีนตัวย่อ: 司马炎; จีนตัวเต็ม: 司馬炎; พินอิน: Sīmǎ Yán) เป็นตัวละครในวรรณกรรมจีนเรื่องสามก๊ก ดำรงตำแหน่งจักรพรรดิพระองค์แรกแห่งราชวงศ์จิ้น (หลังสิ้นสุดสามก๊ก) พระเจ้าจิ้นหวู่ตี้เป็นบุตรของสุมาเจียว มีศักดิ์เป็นหลานของสุมาอี้ ภายหลังจากที่บังคับให้พระเจ้าโจฮวนสละราชสมบัติ กลืนจ๊กก๊กได้ในปี พ.ศ. 806 และบดขยี้ง่อก๊กในปี พ.ศ. 823 เป็นผู้รวบรวมแผ่นดินจีนจากสามเป็นหนึ่ง และเปลี่ยนชื่ออาณาจักรจาก เว่ย หรือ วุย เป็น ไต้จิ้น หรือ ต้าจิ้น เชื่อกันว่าพระองค์มีสนมถึงร้อยคน พระเจ้าจิ้นหวู่ตี้ครองราชย์สมบัติได้ 25 ปี สิ้นพระชนม์เมื่อ พ.ศ. 833 มีพระชนมายุได้ 54 พรรษา